به نام خدا

اين جوابيه كه براي پياده تا عرش گذاشتم و براي كساني كه در اين موج شركت كردن.

به قول انگاره هاي يك ديوانه :

دانشگاه دبستان دخترانه اي است كه ما را اشتباها به آن راه داده اند .

به جز طرح ولايت و تمهيد و شب حيات و الان هم طرح سمات هيچ خاطره خوبي از دانشگاه وجود نداره برام .

كلا دوره بسيار مزخرفيه . هرچند كه زياد و شايد هم بيش از حد فعاليت كرديم .

به اين مكان دانشگاه نمي گن . اينجا همون جايي كه علم لاينفع به انسان ياد مي دن كه بايد ازش به خدا پناه برد . هرچند كه خودم هم دانشجو هستم . اون هم فني و مهندسي اون هم رشته اي كه توليد علم جديد توش خيلي سخته . در كل خاطرات دانشگاه برا من ارزش نوشتن نداره.

در ضمن تمام حرف هاي خودم رو تكذيب مي كنم.

در پناه مهدي (عج)

يا علي ابن ابي طالب(ع)